"Ο Εμμανουήλ - Ιμμανουέλ":
Ότε προ πενταετίας ως σχολάρχης υπηρέτουν την πατρίδα εν Κορίνθω, διήρχετο εξ αυτής ο εξ Ηπείρου εβραίος Ισαάκ Μ., εις των λογιωτάτων Ισραηλιτών, φιλολογικώτατα κατηρτισμένος εις την εβραϊκήν γλώσσαν, ην ομιλεί, ως ολίγοι των Ραββίνων, αλλά και της Ελληνικής εγκατέστατος, άτε τελειόφοιτος του Γυμνασίου των Ιωαννίνων. Διετελούμεν όντες φίλοι από του έτους 1872, ότε εκείνος μεν εσπούδαζε την Εβραϊκήν φιλολογίαν και το Τωρά εν τη κατά τω Χάσκιοϊ τότε μεγάλη Εβραϊκή Σχολή, εγώ δε την θεολογίαν εν τη κατά Χάλκην Θεολογική Σχολή. Κατά τα χρυσά αληθώς εκείνα της νεότητος ημών έτη, οσάκις συνηντώμεθα εν Γαλατά, κατά τας διακοπάς των μαθημάτων, ευτύχημα εθεωρούμεν την συνάντησιν, ηδέως της φίλης αναμιμνησκόμενοι Πατρίδος, και έστιν ότε και εις θρησκευτικάς ασχολούμενοι συζητήσεις αίτινες, ένεκα της νεανικής αμφοτέρων ζωηρότητος, και δη -ειρήσθω η αλήθεια- και της φανατικότητος, εις ουδέν απέληγον συμπέρασμα. Ο Ισαάκ εφανατίζετο υπό των Ραββίνων του εις βαθμόν απίστευτον. Δι' αυτόν το Ταλμούδ ην ανώτερον του Τωρά άνευ του Ταλμούδ το Τωρά ουδεμίαν είχεν αξίαν. Ούτως εδιδάσκετο ο Ισαάκ, ούτως επίστευε, και ούτως εφρόνει. Ουδέν ήθελε ν' ακούση περί της ελπίδος του Ισραήλ, του Γεσούα Μασίαχ, του Σωτήρος και λυτρωτού του κόσμου.
https://drive.google.com/file/d/1LSeBQd49iVn8M8-pu2vTf1XPPyqMSKj4/view?usp=sharing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου